Kwasy to zwią
zki nieorganiczne. Zbudowane są z wodoru i reszty kwasowej:
H R
Wodór reszta kwasowa
Resztą kwasową może być któryś z fluorowców (halogenków)- pierwiastków l
eżących w 7 grupie głównej : fluor albo chlor albo brom albo jod.
Resztą kwasową może być też siarka.
TWORZENIE WZORU SUMARYCZNEGO:
Wodór ma zawsze wartościowość I.
Fluorowce (halogenki) mają w kwasach beztlenowych wartościowość I.
Siarka ma w kwasie beztlenowym wartościowość II.
Stąd, tworzymy wzór sumaryczny kwasu zbudowanego z wodoru i fluoru:
1) Piszemy symbole: H F
2) Zaznaczamy wartościowość wodoru i wartościowość fluoru:
I I
H F
3) Metodą na krzyż, wartościowość wodoru idzie nam jako
indeks dolny za fluor, a wartościowość fluoru idzie jako i
ndeks dolny za wodorem: H1F1
4) ALE: we wzorach sumarycznych jedynek jako indeksów dolnych
(ilości atomów) nie zapisujemy- jeśli za atomem nie ma indeksu
dolnego, oznacza to, że stoi tam 1, czyli jest 1 atom:
H F
5) Utworzyliśmy wzór sumaryczny kwasu zbudowanego z wodoru i
reszty kwasowej, którą jest fluor.
SKŁAD ATOMOWY TEGO KWASU:
H F
1 atom wodoru i 1 atom fluoru
TWORZENIE WZORU STRUKTURALNEGO (KRESKOWEGO):
Jeszcze raz zapisujemy wzór sumaryczny tego kwasu,
z zaznaczeniem wartościowości atomów:
I I
H F
Wartościowość to inaczej ilość rączek, którą ma dany atom, czyli,
jeśli wodór ma wartościowość I, to znaczy, że tworzy 1 wiązanie chemiczne,
czyli, że ma 1 rączkę:
H-
Wartościowość fluoru wynosi I. Oznacza to, że tworzy 1 wiązanie chemiczne,
czyli, że ma 1 rączkę:
-F
Mamy zatem zapis:
H- -F
1 rączka wodoru łapie 1 rączkę drugiego atomu i powstaje wzór strukturalny,
czyli taki, który pokazuje strukturę wewnętrzną- wiązania chemiczne:
H-F
NAZWA TEGO KWASU
(czytamy od końca symbolami)
- Kwas fluorowodorowy
- Fluorowodór
Utwórzmy w ten sam sposób wzór kwasu zbudowany z wodoru i siarki:
TWORZENIE WZORU SUMARYCZNEGO:
Wodór ma zawsze wartościowość I.
Siarka ma w kwasie beztlenowym wartościowość II.
Stąd, tworzymy wzór sumaryczny kwasu zbudowanego z wodoru i siarki:
1) Piszemy symbole: H S
2) Zaznaczamy wartościowość wodoru i wartościowość siarki:
I II
H S
3) Metodą na krzyż, wartościowość wodoru idzie nam jako indeks
dolny za siarkę, a wartościowość siarki idzie jako indeks dolny za wodorem: H2 S1
4) ALE: we wzorach sumarycznych jedynek jako indeksów dolnych (ilości atomów)
nie zapisujemy- jeśli za atomem nie ma indeksu dolnego, oznacza to, że stoi
tam 1, czyli jest 1 atom:
H2S
5) Utworzyliśmy wzór sumaryczny kwasu zbudowanego z wodoru i reszty kwasowej,
którą jest siarka.
SKŁAD ATOMOWY TEGO KWASU:
H2S
2 atomy wodoru i 1 atom siarki
TWORZENIE WZORU STRUKTURALNEGO (KRESKOWEGO):
Jeszcze raz zapisujemy wzór sumaryczny tego kwasu, z zaznaczeniem wartościowości atomów:
I II
H 2 S
Wartościowość to inaczej ilość rączek, którą ma dany atom, czyli, jeśli wodór
ma wartościowość I, to znaczy, że tworzy 1 wiązanie chemiczne, czyli, że ma
1 rączkę. Mamy w tej cząsteczce 2 atomy wodoru- zapisujemy je pod sobą:
H-
H-
Wartościowość siarki wynosi II. Oznacza to, że tworzy 2 wiązania chemiczne, czyli, że ma 2 rączki:
>S
Mamy zatem zapis:
H-
>S
H-
1 rączka wodoru łapie 1 rączkę siarki, rączka drugiego wodoru łapie drugą rączkę i
powstaje wzór strukturalny, czyli taki, który pokazuje strukturę wewnętrzną- wiązania chemiczne:
H
S
H
TWORZENIE NAZWY:
Odczytujemy atomy od końca:
- siarkowodór
-kwas siarkowodorowy
Zadanie:
Utwórzcie teraz, wg powyższych punktów, wzory sumaryczne i strukturalne kwasów:
-chlorowodorowego
-bromowodorowego
-fluorowodorowego
DYSOCJACJA JONOWA KWASÓW BEZTLENOWYCH
Kwas po wrzuceniu do wody, rozpada się na jony:
-jony dodatnie= kationy (kation wodoru) = ładunek +
-jony ujemne= aniony (aniony reszty kwasowej)= ładunek –
H2O
H R --> H+ + R-
Kation wodoru anion reszty kwasowej
Dysocjacja kwasu chlorowodorowego:
Wartościowość wodoru wynosi I. Po dysocjacji, ładunek kationu wodoru
jest równy wartościowości, czyli ładunek powstanie +1.
Wartościowość chloru wynosi I. Chlor po dysocjacji utworzy anion o ładunku
ujemnym. Ładunek anionu jest równy wartościowości chloru w kwasie,
czyli powstanie ładunek -1.
W nazwie anionu do nazwy atomu, dajemy końcówkę –kowy.
I I H2O
H Cl --> H+ + Cl-
Kation wodoru anion reszty kwasowej
anion chlorkowy
Dysocjacja to rozpad cząsteczki pod wpływem wody.
H2O
-->
Powyższy zapis oznacza, ze woda nie bierze udziału w reakcji
(nie jest reagentem). Jest tylko środowiskiem reakcji.
W kwasie był 1 atom wodoru. Po reakcji powstał więc 1 kation wodoru.
W kwasie był 1 atom chloru. Po reakcji powstał więc 1 anion chlorkowy.
ODCZYTANIE PEŁNEJ REAKCJI DYSOCJACJI:
Kwas chlorowodorowy pod wpływem wody rozpada się na kation wodoru i anion chlorkowy.
Dysocjacja kwasu siarkowodorowego:
H2O
H 2S --> 2H+ + S-2
Kation wodoru anion reszty kwasowej
anion siarczkowy
Wartościowość wodoru wynosi I. Po dysocjacji, ładunek kationu wodoru
jest równy wartościowości, czyli ładunek powstanie +1. W kwasie były
2 atomy wodoru, więc po dysocjacji powstają 2 kationy wodoru.
Wartościowość siarki wynosi II. Siarka po dysocjacji utworzy anion o
ładunku ujemnym. Ładunek anionu jest równy wartościowości siarki
w kwasie, czyli powstanie ładunek -2. W kwasie był 1 atom siarki, więc po
dysocjacji powstał też 1 anion siarczkowy.
Do tego anionu dajemy końcówkę- czkowy.
ODCZYTYWANIE ZAPISU REAKCJI DYSOCJACJI:
Kwas siarkowodorowy pod wpływem wody rozpada się na 2 kationu wodoru i
1 anion siarczkowy.
NAZWA KWASU
|
WZÓR SUMARYCZNY
|
TLENEK KWASOWY
(bezwodnik kwasowy)
|
RESZTA KWASOWA
|
siarkowy (VI)
|
H2SO4
|
SO3
|
SO42-
|
siarkowy (IV)
|
H2SO3
|
SO2
|
SO32-
|
azotowy (V)
|
HNO3
|
N2O5
|
NO31-
|
fosforowy (V)
|
H3PO4
|
P2O5
|
PO43-
|
węglowy (IV)
|
H2CO3
|
CO2
|
CO32-
|